تدریس فارماکولوژی در محیط بالینی: ارزشیابی و مقایسه عملکرد آموزشی مربیان بالینی اثربخش و غیر اثربخش

مقدمه: کسب دانش و مهارت های لازم در زمینه مراقبت های دارویی بیماران از صلاحیت های ضروری حرفه پرستاری به شمار می رود. وجود مربیان بالینی توانمند و اثربخش برای فراگیری مناسب فارماکولوژی توسط دانشجویان؛ نقش مهمی را در کسب مهارت های مراقبت دارویی در آینده کاری آن ها ایفا می نماید. هدف از این مطالعه، ارزشیابی عملکرد مربیان بالینی اثربخش و غیر اثربخش در رابطه با فرآیند یاددهی فارماکولوژی از دیدگاه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد قم بوده است. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقایسه‌ای است. تمامی دانشجویان پرستاری سال آخر دانشگاه آزاد اسلامی قم در دو ترم متوالی سال 94 – 95 با نمونه گیری سرشماری شرکت کردند. گرد آوری اطلاعات با کمک دو پرسشنامه ارزشیابی عملکرد آموزشی مربیان بالینی اثربخش و غیر اثربخش انجام گرفت و پایایی داده‌ها با استفاده از روش آلفا - کرونباخ به میزان 948/0 برآورد گردید. تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام گرفت. یافته ها: 2/94 درصد شرکت کنندگان، مؤنث و بقیه مذکر بودند که میانگین و انحراف معیار سنی آنها (38/3 ± 98/23) بود. اکثریت (9/52%) در ترم 8 مشغول به تحصیل بودند. آزمون ویلکاکسون در مقایسه عملکرد آموزشی مربیان بالینی اثربخش و غیر اثربخش از دیدگاه دانشجویان، اختلاف معنی داری را نشان داد(000/0=P). میانگین ضعیف‌ترین عملکرد مربیان اثربخش (17/1 ± 89/3) بیش تر از قوی ترین عملکرد مربیان غیر اثربخش (13/1 ± 15/2) از دیدگاه دانشجویان پرستاری بود. نتیجه گیری: در این پژوهش کلیه عملکردهای مطرح شده در پرسشنامه با نمره بالا برای مربیان بالینی اثربخش و با نمره پایین تر در تمامی گویه ها برای مربیان بالینی غیر اثربخش مورد تأیید دانشجویان قرار گرفت. نتایج بدست آمده از این پژوهش راهگشای مربیان بالینی جهت آموزش بالینی مؤثر و بهینه می باشد.